به نقل از «فارس»

مقاومت کارگران فلسطینی در هفدهمین سال محاصره و نود و ششمین روز جنگ

تاریخ انتشار: ۲۰ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۹۰۶۹۱

 گروه اقتصاد بین الملل خبرگزاری فارس، «از همان روز اول جنگ منبع درآمد روزانه خود را از دست دادم و در این مدت زیر بمباران‌ها و تهدیدهای بی وقفه اسرائیل از محل زندگی در اردوگاه النصیرات در مرکز نوار غزه تا شهر رفح در جنوب نوار غزه چندین بار با خانواده از جایی به جایی دیگر کوچ کرده‎‌ایم»؛ این را  أیوب خزیق یک کارگر اهل منطقه تل الهوا در شمال شهر غزه گفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کارگران روزمزد فلسطینی به دلیل تداوم تجاوز رژیم صهیونیستی به نوار غزه برای چهارمین ماه متوالی و از دست دادن منابع درآمد روزانه خود که منجر به تشدید رنج  آنها شده است، در شرایط سخت اقتصادی و انسانی به سر می‌برند و توانایی تهیه غذا برای فرزندان و خانواده خود ندارند.

 

جنگ علیه نوار غزه که از هفتم اکتبر گذشته آغاز شد، به دلیل بمباران ساختمان‌ها، تأسیسات و برج‌های غیرنظامی، مغازه‌ها، شرکت‌ها و مراکز مختلف اقتصادی و دفاتر تجاری باعث وخامت همه جنبه‌های زندگی مردم غزه و اقتصاد آنجا شده است.

به گفته مقامات فلسطینی، برآوردهای اولیه از خسارت‌های مستقیم نوار غزه در نتیجه تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی بالغ بر حدود ۱۲ میلیارد دلار است و خسارات وارده به بخش بازرگانی این منطقه با بمباران مناطق تجاری به حود ۶۵۰ میلیون دلار رسیده است. 

کارگران بخش‌های مختلف در نوار غزه از جمله ده‌ها هزار کارگر روزمزد (که به تأمین معاش روزانه خود از طریق درآمد روزانه وابسته بودند) با شرایط سخت و گوناگون ناشی از جنگ روبه رو هستند. اسرائیل افزون بر تجاوز نظامی، گذرگاه‌های منتهی به نوار غزه را نیز مسدود کرده و مانع ورود کمک‌های بشردوستانه، دارو، مواد غذایی  و کالاهای اساسی شده که این نیز مانع از دست رفتن درآمد روزانه آنها شده است.

موضوع آوارگی  اجباری قریب به دو میلیون نفر از جمع دو میلیون و ۳۰۰ هزار  نفری جمعیت نوار غزه از استان‌های شمالی و مرکزی به سمت جنوب نوار غزه نیز در از دست رفتن درآمد روزانه غالب فلسطینیان تاثیرگذار بوده است.

سازمان ملل متحد نیز ماه قبل هشدار داد که بیش از ۵۷۰ هزار نفر، یعنی تقریبا یک چهارم ساکنان نوار غزه بر اثر جنگ به شدت گرسنگی می‌کشند، زیرا مقادیر کافی مواد غذایی به غزه نمی‌رسد. 

 

خزیق کارگر فلسطینی که در یک فروشگاه لوازم  و تشریفات عروسی کار می‌کرد، می‌گوید: اسرائیل در بمباران‌های دو ماه پیش مغازه‌ای را که وی در آن کار می‌کرد در منطقه الشجاعیه در شرق شهر غزه ویران کرد تا آخرین امیدش برای بازگشت به زندگی عادی پس از پایان جنگ بر باد رفته باشد.

وی می‌گوید: درآمدم قبل از جنگ هم برای خانواده پنج نفری ما کفایت نمی‌کرد، اما با تجاوز نظامی اسرائیل همین منبع درآمد ساده را هم از دست دادیم  و آوارگی و جابجایی‌های مکرر در سایه کمبود شدید کمک‌های بشردوستانه و نبود مواد غذایی و افزایش پنج برابری قیمت‌ها اوضاع را به مراتب دشوارتر کرد.

کرم ابوجلهوم، دیگر شهروند فلسطینی است که از ابتدای تجاوز نظامی اسرائیل در معرض مشکلات بدتری قرار دارد. او به عنوان خیاط در یکی از کارگاه‌های محلی در شهر غزه کار می‌کرد که به دنبال تجاوز نظامی اسرائیل و قطع برق این منطقه کارش را از دست داد و به دنبال آن هم به اجبار به شهر دیر البلح در مرکز نوار غزه کوچ کرد و کارگاهشان هم در آتش بمباران‌های اشغالگران سوخته است.

 وی در گفت‌وگو با العربی الجدید گفت: در واقع اقتصاد در نوار غزه از ۱۷ سال پیش تاکنون با محاصره این منطقه فروپاشیده است. بازارها به دلیل تبعات محاصره و تضعیف قدرت خرید شهروندان دچار رکود بوده، اما تجاوز اسرائیل تیر خلاص بود هزاران نفر کار روزانه خود را که با آن امرار معاش می کردند از دست دادند.

این شهروند فلسطینی گفت :وضعیت نوار غزه در حالی که کارگران هیچ راهی برای بازگشت به سر کار خود ندارند و چشم اندازی از پایان جنگ وجود ندارد، سخت‌تر شده است.

 

برخی از کارگران روزمزد به یافتن راه‌حل‌های موقتی برای کمک به رفع نیازهای خانواده‌هایشان روی آوردند، تعدادی از آنها شروع به فروش کمک‌های بشردوستانه ناچیز خود برای خرید بقیه نیازهای ضروری کردند، در حالی که اغلب هم مجبورند در صف‌های طولانی بایستند تا قوت روزانه خود را تامین کنند آن هم اگر تمام نشود و گرسنه بمانند.

وی با بیان اینکه جمع آوری هیزم و روشن کردن آتش و پختن غذای ساده یا نان در خیابان‌ها به شغل خیلی از مردان تبدیل شده است، گفت البته همه این کارها بی فایده است و نمی‌توانند حداقل‌های اولیه را فراهم کنند.

جامعه جهانی چرا سکوت کرده

سامی المعمصی، رئیس اتحادیه کل کارگران فلسطینی در غزه نیز می‌گوید تجاوز بی وقفه اسرائیل باعث شده خیلی از کارگران کارشان را از دست بدهند و به تبع آن درآمدی ندارند یا به دلیل سیاست اسرائیل در آوارگی اجباری از مناطق مختلف استان‌های غزه کارشان را از دست دادند

العمصی افزود: مشقت کارگران غزه با جنگ آغاز نشده بلکه از ابتدای محاصره نوار غزه در ۲۰۰۴ با آن دست و پنجه نرم می کردند و حالا جنگ اوضاع را وخیم کرده نرخ بیکاری قبل از جنگ به ۴۷ درصد می‌رسید و در بین جوانان تا ۷۵ درصد بوده است و بیش از ۶۰ درصد خانواده‌های کارگران زیر خط فقر زندگی می‌کردند که با جنگ همه آنها به زیر خط فقر رسیدند.

 

این مسئول فلسطین از جامعه بین المللی و کشورهای عربی خواست با پذیرش مسئولیت خود به سکوت در برابر جنایات اسرائیل پایان دهند و بر این رژیم برای توقف تجاوز و افزایش ارسال کمک‌های بشردوستانه به نوار غزه فشار آورند تا از رنج ملت فلسطین و وخامت روز افزون اوضاع اقتصادی این منطقه کاسته شود.

این در حالی است که وضعیت سایر کارگران یا کارمندان در نوار غزه نیز بهتر از این نبوده است. کارمندان دولت حماس که اصلا در این مدت جنگ حقوقی دریافت نکرده‌اند و کارمندان تشکیلات خودگردان هم تنها بخش کمی از حقوق خود را در همان دو ماه اول جنگ دریافت کردند اما اقدام رژیم صهیونیستی در به سرقت بردن درآمدهای مالیاتی رام الله باعث شده پرداختی به آنها هم قطع شود.

پایان پیام/

 

منبع: فارس

کلیدواژه: کارگران فلسطینی جنگ غزه اقتصاد نوار غزه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۹۰۶۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزئیات طرح آمریکایی - اسرائیلی برای مدیریت محاصره نوار غزه

در حالی که حملات مستمر رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه ماه‌هاست ادامه دارد و ظاهرا آمریکا تلاش می‌کند این حملات را متوقف کند، اما در عمل پیرو کابینه رژیم صهیونیستی است و هر دو در یک مسیر گام برمی‌دارند.

به گزارش ایسنا، روزنامه لبنانی «الاخبار» در گزارشی آورده است، رژیم صهیونیستی از هفتم اکتبر به جنگ مرگبار خود علیه مردم غزه ادامه می‌دهد و به نظر نمی‌رسد جنگ به این زودی‌ها پایان یابد. از این روی، دشمن برای مرحله بعدی هیچ برنامه عملی به جز نهادینه کردن اشغالگری و تحمیل این واقعیت که غزه دیگر مکان مناسبی برای زندگی نیست و نیز بهره‌برداری از هر فرصتی برای اخراج مردم، حال به صورت داوطلبانه یا به زور، از این باریکه ندارد.

از طرفی هم خشم ملت‌ها که به شیوه‌های مختلف ابراز شد توسط دولت‌های غربی به یک اقدام سیاسی منجر نشد و آمریکا هم از همان روز اول، تنها کاری که کرد بهبود وجهه جنایتکار و حامیانش از نقطه‌نظر انسانی بود و صرفا در خدمت ایدئولوژی رژیم صهیونیستی بود و نه برعکس.

از این منظر، هدف واقعی دشمن از آنچه در تمام اسناد مذاکرات آتش‌بس غزه ارائه می‌کند، آزادی اسرای صهیونیستی و بعد بازگشت مجدد به جنگ نسل‌کشی است، چیزی که آمریکایی‌ها با آن مخالفت نمی‌کنند؛ حال اظهاراتشان هر چه که باشد.

امروز موضوع جدید تنها تدارک ارتش رژیم صهیونیستی برای حمله زمینی به رفح نیست، بلکه اقدامات دائمی است که سراسر نوار غزه را به مناطقی تقسیم می‌کند و هدف دشمن این است که اولا بخش بیشتری از مناطق باریکه را غیرقابل سکونت کند و در نهایت مانع از بازگشت مردم به این مناطق شود و ثانیا یک منطقه نظامی در مرکز غزه بسازد و شمال و جنوب آن را از هم جدا کند و تنها راه اتصال، نقاط عبوری باشد که توسط ارتش رژیم صهیونیستی کنترل می‌شود.

علاوه بر تلاش میدانی دشمن، دولت «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا تصمیم گرفته پیرو کابینه رژیم صهیونیستی باشد. واشنگتن بر این عقیده است که حل و فصل جنگ غزه تنها با «نابودی» مقاومت غزه و ممانعت از هرگونه نقش آن در آینده یا در اداره سیاسی یا مدنی فلسطین امکان‌پذیر است. دولت آمریکا می‌خواهد در ماه‌های باقی مانده از دوره ریاست جمهوری بایدن یک کمپین انتخابات جهانی راه‌اندازی کند و بایدن را به‌عنوان «رهبر جهانی بشردوستانه» معرفی کند که به اصطلاح دنبال کمک به مردم غزه است تا آنها را از شر اشغالگر خلاص کند و مانع از سیطره مقاومت بر آینده این مردم شود.

بر این اساس، بایدن تصمیم گرفت ارتش آمریکا با همکاری آژانس توسعه این کشور، مدیریت عملیات کریدور دریایی بشردوستانه را بر عهده بگیرد و با ساز و کارهایی که توسط ارتش آمریکا تدوین و نظارت می‌شود و توسط ارتش رژیم صهیونیستی در ساحل کنترل می‌شود، کمک‌ها از طریق این کریدور دریایی از قبرس به غزه منتقل شود، البته مشروط بر اینکه یک شریک غربی نیز در این کار داشته باشد و به همین دلیل در حال گفت‌وگو با طرف انگلیسی است.

دولت آمریکا برای انجام این تصمیم، ماه گذشته تماس‌هایی برقرار کرد و فشارهایی را اعمال کرد و به گام‌های عملی رسید؛

اول: ابلاغ به قبرس مبنی بر اینکه طرح «آلماتیا» که دولت قبرس در پنج ماه گذشته روی تهیه آن کار کرده است، با یک عملیات بشردوستانه تحت نظارت آمریکا جایگزین شده است و آنچه از طرح قبرس باقی‌مانده استفاده از بندر «لارنکا» به عنوان مرکز راه‌اندازی و جمع‌آوری کمک‌ها و حفظ «صندوق آلماتیا» برای حمایت از کریدور بحری و تأمین مالی آن از آمریکا، اروپا، امارات، قطر و کویت است.

دوم: واگذاری آماده‌سازی مراحل عملی پروژه به فرماندهی مرکزی ارتش ایالات متحده، وزارت دفاع این کشور با همکاری آژانس توسعه ایالات متحده (USAID).

سوم: توافق با سازمان جهانی غذا (WFP) برای مشارکت در توزیع کمک‌ها در نوار غزه، بدون همکاری آژانس امداد و کار سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا). به نظر می‌رسد که توافق یکپارچه‌ای بین واشنگتن و قدرت اشغالگر برای تکمیل حذف این آژانس و ممانعت از فعالیت آن وجود دارد، حتی اگر از طرف‌های دیگری غیر از ایالات متحده بودجه دریافت کند.

تدارکات دشمن در زمین

در همین حال، دشمن در چندین سطح از جمله در بُعد میدانی شروع به کار کرده و یک موقعیت میدانی در ساحل غزه در مقابل منطقه مرکزی ساخت که از طریق آن، جاده اتصال بین خیابان‌های ساحلی «الرشید» و «الشرقی» (صلاح‌الدین) می‌گذرد و به منطقه «نتزاریم» معروف است، جایی که شهرک معروف اسرائیلی‌ها بوده است. دشمن با تعریض جاده بین غرب و شرق به عرض بیش از ۶۰ متر و ایجاد فونداسیون‌های بتنی در دو طرف جاده، طرح یکپارچه‌ای را تهیه کرده است که از حدود دو ماه پیش کار روی آن را آغاز کرده و هدفش این است که دو دیوار در ضلع جنوبی و شمالی بسازد تا دید را از دو طرف مسدود کند و تمامی شکاف‌ها را  که افراد می‌توانند با استفاده از آنها به دور از ایست‌های بازرسی تردد کنند، ببندد.

از سوی دیگر، واحدهای مهندسی با مشارکت نیروی اطلاعاتی در حال آماده‌سازی زیرساخت‌ها برای ایجاد ایست‌های بازرسی برای افراد عابر براساس همان مکانیسم کاری موجود در کرانه باختری و ورودی‌های اراضی ۴۸ هستند؛ به این شکل که یک گذرگاه انفرادی ایجاد شود که از هر دو طرف با آهن بسته می‌شود و به اندازه‌ای باریک است که اجازه عبور بیش از یک نفر را نمی‌دهد، سپس افراد عابر از دروازه‌های آهنی عبور می‌کنند که به آنها اجازه بازگشت از همان نقطه را نمی‌دهد، تا به این طریق، افراد عابر از طریق تجهیزات دیجیتال عظیم مرتبط با برنامه‌های ویژه که حاوی داده‌های فلسطینی‌ها هستند، توسط سیستم شناسایی دیجیتالی شناسایی شوند، تصویر چهره و اثر انگشت آنها ثبت شود و یک تصویری جامع از قد، وزن و علائم متمایز آنها به دست آید.

در عین حال، دشمن در چارچوب طرح ممانعت از حضور ساکنان، در حال تکمیل عملیات تراز کردن گسترده در اکثر محله‌های شرقی در مناطق شمالی و مرکزی تا جنوب غزه است، مناطقی که تهدیدی برای شهرک‌های صهیونیستی در غلاف غزه هستند. رژیم صهیونیستی همچنین در حال تراز کردن مناطق ویران شده در شمال غزه است. حتی هدف از حمله اخیر به مجتمع پزشکی الشفا تنها ضربه زدن به هر ظرفیت غیرنظامی برای اداره مناطق یا اجرای برنامه‌های کمک‌رسانی نبود، بلکه هدف ویرانگری محتویات مجتمع به منظور جلوگیری از راه‌اندازی مجدد سریع آن بود.

کریدور دریایی و طولانی شدن اشغالگری

پس از اینکه قبرس به تاییدیه‌های اولیه بیش از ۲۰ کشور و عدم اعتراض رسمی نیروهای اشغالگر و غیررسمی حماس تکیه کرد، قبرسی‌ها در مراحل اولیه مذاکرات احساس کردند که طرف اسرائیلی می‌خواهد این ایده کریدور در چارچوب طرح جامع او باقی بماند، نه اینکه به گذرگاهی دائمی تبدیل شود که به مرور زمان به مرکزی برای تبادلات تجاری و انسانی بین نوار غزه و جهان تبدیل می‌شود و امکان رفع محاصره را فراهم می‌کند.

بنابراین، طرف قبرسی تلاش کرد تا حمایت یک ائتلاف جهانی را به دست آورد و مانع از محدود شدن اداره این پروژه به طرف اسرائیلی شود. با این حال، قبرسی‌ها که در سال‌های اخیر از کابینه رژیم صهیونیستی حمایت زیادی کردند، از آنچه که یکی از مقامات امنیتی قبرس آن را «غرور اسرائیلی‌ها و درخواست‌های نامحدود آنها» خواند، ناامید شدند و همین مساله بر تلاش‌های طرف قبرسی بر برقراری روابط جدید و اقدامات اعتمادسازی با قدرت‌ها و کشورهای منطقه به منظور ممانعت از انعکاس حضور نظامی، امنیتی و تجاری فزاینده رژیم صهیونیستی در این جزیره سایه انداخت، به‌ویژه که دشمن به تمایز بین دو طرف جزیره توجهی ندارد و از طریق شبکه‌ای از بازرگانان، بزرگ‌ترین عملیات اکتساب را در هر دو قسمت جزیره رهبری می‌کند، اگرچه از حمایت رسمی بیشتری در نیکوزیا برخوردار است، اما «آشوب سازمان‌یافته» در بخش ترکیه‌ای جزیره نیز به او کمک شایانی می‌کند.

در حالی که مذاکرات بر سر ایده یک کریدور امن فعال و همیشه باز ادامه داشت، قبرسی‌ها اولین شوک را دریافت کردند، وقتی که آمریکایی‌ها به آنها اطلاع دادند که پروژه اساسی که قبرس با کشورها و سازمان‌ها آن را تبلیغ کرده است، دیگر وجود ندارد و در عوض، یک طرح جایگزین به رهبری ایالات متحده وجود دارد که مستقیما توسط کاخ سفید نظارت می‌شود و جزو «کمپین تبلیغاتی» انتخابات است. طرف آمریکایی تاکید کرد: این عملیات صرفا بشردوستانه بوده و دارای محدودیت زمانی است که اواخر ماه اوت به پایان می‌رسد. این عملیات توسط ارتش ایالات متحده انجام خواهد شد که در دریا مقابل سواحل قبرس و فلسطین مستقر خواهد شد و الزامات حفاظتی مستقیمی را برای کشتی‌های حامل کمک‌های انسانی از جزیره به اسکله و سکوی شناور در دریا فراهم می‌کند. تامین هزینه‌های لجستیکی و امنیتی عملیات را هم بر عهده دارد. آمریکایی‌ها تأکید کردند که در حال مذاکره با انگلیس در مورد امکان ماموریت دادن به یک شرکت خصوصی شامل اعضای سابق نیروهای ویژه و اطلاعات انگلیس هستند، زیرا کاخ سفید تصمیم گرفته است که هیچ سرباز آمریکایی در غزه حضور نداشته باشد.

انتهای پیام